ဦးဟုတ္စိန္အဘိဓာန္မွာေတာ့ The Indian Brithwort (*Atistolochiaindica)* သာမညဣႆရီတဲ့။
ရွမ္းဘာသာကေတာ့ ၀မ္လီႏုတ္ယံုး *(၀၊ခေ္လီခေူဂ့္ယုင္း*) လုိ႔ေခၚၿပီးတရုတ္အေခၚကေတာ့ *ခံု႔ေရွာ့တန္း* လုိ႔ေခၚတယ္။
အပင္ကေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ႏြယ္ပင္တစ္မ်ဳိးပါ။ ခြာညိဳ၊ ခြာျဖဴပန္းလုိအိမ္မွာအလွစုိက္ထားေလ့ရွိတယ္။
အပြင့္က ဥေဒါင္းငွက္နဲ႔ ဆင္တူၿပီးအျဖဴ။ အ၀ါ၊ အစိမ္း၊ ခရမ္းေရာင္ အနဲငယ္သမ္းေနတယ္။
အသီးကေတာ့ ကင္းမြန္သီးလုိခပ္ဆင္ဆင္ျဖစ္ၿပီးအရစ္(အေရးအေၾကာင္း) အေျမာင့္ပါတယ္။ အရြက္ရဲ႕ အရသာကေတာ့ နဲနဲဖန္သလုိလုိ၊ ကြမ္းရြက္ကဲ့သုိ႔လဲအနည္းငယ္ ရွိန္းသလုိလုိျဖစ္ၿပီးအရသာေပါ့တယ္။
ဘီပုိးေရာဂါ၊ စီပုိးေရာဂါရွိသူမ်ားအတြက္ မၾကာခင္ကသိရတဲ့ ေဆးေကာင္းတစ္လက္ပါ။
ဒီေဆးအေၾကာင္းကုိ မႏ ၱေလး၊ ကၽြဲဆည္ကန္ေနနန္းေမြေဖါင္ (2nd Year Law) ကေနတဆင့္ သိရျခင္းပါ။
သူမအေဖရဲ႕ မႏၱေလးမိတ္ေဆြတစ္ဦးဘီပုိးေရာဂါျဖစ္ၿပီးယုိးဒယား၊ စကၤာပူအထိသြားကုတာသိန္းေပါင္းမ်ားစြာကုန္ေပမယ့္ ေရာဂါကမေပ်ာက္ျဖစ္ေနတယ္။
စိတ္ပ်က္ပ်က္နဲ႔ မႏၱေလးကုိေရာက္ေတာ့ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ကဣႆရမူလီကုိသံုးၾကည့္ခုိင္းတယ္။
သူလည္း (၃)လေလာက္ အဲဒီအရြက္ကုိအစိမ္းလုိက္ တစ္ေန႔ (၃)ခါ၊ တစ္ခါ ေလးရြက္ ငါးရြက္ေလာက္ ၀ါးစားၿပီး ေရေသာက္လုိက္တယ္။
ေနာက္ပုိင္းသူ႔ရဲ႕ အသားအေရလည္းအရင္လုိနီေၾကာင္ေၾကာင္ နီရဲရဲမဟုတ္ေတာ့ပဲအသားအရည္ေတြ ၀င္းလာတယ္။ ၾကည္လာတယ္။
က်န္းမာေရးလည္းေတာ္ေတာ္ေကာင္းလာတာေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ (၅)လ ၾကာေတာ့ သူယုိးဒယားကုိေဆးစစ္သြားေတာ့ ဟုိကဆရာ၀န္ေတြက အံ့ၾသစြာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဘီပုိးေရာဂါ လံုး၀ေပ်ာက္သြားေၾကာင္း၊ ဘာေဆးေတြ သံုးေၾကာင္းေမးလာေတာ့ သူကတုိင္းရင္းေဆးဣႆရမူလီေဆးကုိသံုးေၾကာင္းေျပာလုိက္တယ္။
အခုသူက်န္းက်န္းမာမာပါပဲ။
*ေဆးသံုးစဲြနည္း*
(၁) အေကာင္းဆံုးကေတာ့ အရြက္စိမ္းကုိ ၀ါးစားၿပီး ေရေသာက္တာပုိထိေရာက္တယ္။ (၂) သံုးခြက္ တစ္ခြက္ ႀကိဳေသာက္ရင္လည္းရပါတယ္။ (၃) အရြက္ကုိအေျခာက္လွမ္းၿပီးလက္ဖက္ရည္ ေသာက္သလုိမ်ဳိးေသာက္ရင္လည္းရတယ္တဲ့။
ဓါတ္ပံုကုိလားရႈိးၿမိဳ႕ ရပ္ကြက္ (၆) ေရႊလီေက်ာင္းအနီး၊ ေဒၚနန္းေရႊေက်ာင္းအိမ္မွာသြားရုိက္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။
ဣႆရမူလီမွတဆင့္ ဘီပုိးအတြက္ စီပုိးအတြက္ ေဆးေကာင္းတစ္လက္အျဖစ္ ဆက္လက္ တုိးတက္ေအာင္ ေဖၚေဆာင္ႏုိင္ပါေစ။
*သင္ရဲ႕ မိတ္ေဆြထံဆက္လက္ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီးေဘသဇၨဒါန (ေဆးအလွဴ) အျဖစ္ ကုသုိလ္ယူၾကပါရန္ . . . . *
ေမတၱာျဖင့္
ေတာင္တန္းသာသနာျပဳဆရာေတာ္
စ၀္ဆုခမ္း (တန္႔ယန္း)
No comments:
Post a Comment